Polityka ochrony dzieci
przed krzywdzeniem

Przedszkole Miejskie nr 31 im. Jana Brzechwy
w Sosnowcu

___________________________________________________________________________

Preambuła

Stworzenie standardów ochrony dzieci przed krzywdzeniem to zaprojektowanie zasad,
dotyczących zabezpieczenia dzieci przed wszelkimi formami krzywdzenia, zaniedbania,
wykorzystywania, przemocy. Standardy ochrony dzieci przed krzywdzeniem pomagają
stworzyć miejsce, gdzie dzieci będą czuły się bezpiecznie. Personel potrafi zidentyfikować
i zareagować w przypadku podejrzenia występowania ryzyka krzywdzenia dzieci,
działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych przedszkola
oraz swoich kompetencji.

Standardy ochrony małoletnich zostały opracowane na podstawie Ustawy z 28 lipca 2023 r.
o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw
(Dz.U. z 2023 r. poz. 1606).

_________________________________________________________________________

Rozdział I. Objaśnienie terminów

§ 1

1. Pracownik przedszkola to każda osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę lub innych umów,
a także wolontariusz, stażysta, praktykant, osoba z zewnątrz prowadząca zajęcia z dziećmi.

2. Małoletni to każde dziecko uczęszczające do przedszkola.

3. Opiekun dziecka to osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic
lub opiekun prawny. W myśl niniejszego dokumentu opiekunem jest także rodzic zastępczy.

4. Zgoda rodzica dziecka oznacza zgodę co najmniej jednego z rodziców dziecka.
Jednak w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować
rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny.

5. Krzywdzenie dziecka jest popełnieniem czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę
dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym pracownika placówki, lub zagrożenie dobra
dziecka, w tym jego zaniedbywanie.

6. Za Politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem odpowiedzialna jest osoba wyznaczona
przez Dyrektora przedszkola. Pracownik ten sprawuje nadzór nad realizacją Polityki
ochrony dzieci przed krzywdzeniem w przedszkolu.

7. Dane osobowe dziecka to informacje umożliwiające identyfikację dziecka.

8. Osoba interweniująca- osoba podejmująca interwencję w przypadku zidentyfikowania
zagrożenia na rzecz dziecka (Dyrektor, Psycholog, Wychowawca, Nauczyciel sprawujący opiekę).

9. Przez przypadki bardziej skomplikowane rozumie się wykorzystywanie seksualne oraz znęcania
się fizyczne i psychiczne o dużym nasileniu.

 

Rozdział II. Rozpoznawanie i reagowanie
na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci

§ 2

1. Pracownicy przedszkola posiadają wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę
na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci oraz reagują w przypadku wystąpienia zagrożenia.

2. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka nauczyciele przedszkola interweniują zgodnie
z procedurami adekwatnymi do rozpoznanego problemu.

3. Pracownicy monitorują sytuację i dobrostan dziecka.

4. Rekrutacja pracowników przedszkola odbywa się zgodnie z zasadami bezpiecznej rekrutacji
pracowników. Zasady stanowią Załącznik do niniejszej Polityki.

5. Pracownicy znają i stosują zasady bezpiecznych relacji pomiędzy dziećmi a osobami najbliższymi,
personelem placówki oraz innymi małoletnimi.

 

Rozdział III. Procedury i zasady interwencji
w przypadku krzywdzenia dziecka przez dorosłego.

§ 3

W przypadku podjęcia przez pracownika przedszkola podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, pracownik
ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i przekazania uzyskanej informacji dyrektorowi, psychologowi
lub wychowawcy dziecka.

§ 4

1. Osoba interweniująca wzywa opiekunów dziecka, którego krzywdzenie podejrzewa, oraz informuje
ich o podejrzeniu.

2. Osoba interweniująca powininna sporządzić opis sytuacji przedszkolnej i rodzinnej dziecka na podstawie
rozmów z dzieckiem, nauczycielami, wychowawcą i rodzicami plan pomocy dziecku.

3. Plan pomocy dziecku powinien zawierać wskazania dotyczące:

- podjęcia przez placówkę działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa (pomoc
psychologiczno-pedagogiczna), w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiednich instytucji;

- wsparcia, jakie placówka zaoferuje dziecku;

- skierowania dziecka do specjalistycznej placówki, jeżeli istnieje taka potrzeba.

§ 5

1. W przypadkach skomplikowanych Dyrektor przedszkola powołuje zespół interwencyjny,
w skład którego wchodzą: psycholog, wychowawca dziecka, dyrektor przedszkola, wicedyrektor
oraz wszyscy pracownicy mający wiedzę o krzywdzeniu dziecka lub o dziecku. Ze spotkania
sporządza się protokół.

2. Zespół interwencyjny sporządza plan pomocy dziecku, spełniający wymogi określone w § 4 pkt.
3 Polityki, na podstawie opisu sporządzonego przez określonego pracownika uczestniczącego
w zespole interwencyjnym.

3. W przypadku gdy podejrzenie krzywdzenia zgłosili opiekunowie dziecka, powołanie zespołu
jest obligatoryjne. Zespół interwencyjny wzywa opiekunów

4. dziecka na spotkanie wyjaśniające, podczas którego może zaproponować opiekunom
zdiagnozowanie zgłaszanego podejrzenia w zewnętrznej, bezstronnej instytucji.

Ze spotkania sporządza się protokół.

§ 6

1. Plan pomocy dziecku jest przedstawiany przez Dyrektora/psychologa/wychowawcę
rodzicom/opiekunom z zaleceniem współpracy przy jego realizacji.

2. Dyrektor/psycholog/wychowawca informuje opiekunów o obowiązku zgłoszenia podejrzenia
krzywdzenia dziecka do odpowiedniej instytucji (prokuratura/policja lub sąd rodzinny wydział
nieletnich, ośrodek pomocy społecznej bądź przewodniczący zespołu interdyscyplinarnego
– procedura „Niebieskiej Karty” – w zależności od zdiagnozowanego typu krzywdzenia
i skorelowanej z nim interwencji).

Pracownicy przedszkola uczestniczą w realizacji procedury „Niebieskiej Karty”,
w tym uprawnieni są do samodzielnego jej wszczynania.

3. Po poinformowaniu opiekunów – zgodnie z punktem poprzedzającym – dyrektor przedszkola
składa zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa do prokuratury/policji lub wniosek o wgląd
w sytuację rodziny do sądu rejonowego, wydziału rodzinnego i nieletnich, ośrodka pomocy
społecznej lub przesyła formularz „Niebieska Karta –

A” do przewodniczącego grupy diagnostyczno-pomocowej.

4. Dalszy tok postępowania sprawy leży w kompetencjach instytucji wskazanych

w Procedurze Niebieskiej Karty Przedszkola Miejskiego nr 31.

5. W przypadku gdy podejrzenie krzywdzenia zgłosili opiekunowie dziecka,
a podejrzenie to nie zostało potwierdzone, należy o tym fakcie poinformować opiekunów dziecka na piśmie.

§ 7

1. Z przebiegu interwencji sporządza się kartę interwencji. Dokument załącza się do teczki osobowej
dziecka, założonej przez specjalistów.

2. Pracownicy przedszkola i inne osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych
podjęły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane
do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom
w ramach działań interwencyjnych.

§ 8

1. Procedury postępowania w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka są znane pracownikom
przedszkola oraz stosowane w przypadku podejmowania interwencji adekwatnych do rozpoznanego
problemu.

 

Rozdział IV. Zasady ochrony wizerunku dziecka

§ 9

1. Przedszkole zapewnia najwyższe standardy ochrony danych osobowych dzieci zgodnie
z obowiązującymi przepisami prawa.

2. Placówka, uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia
ochronę wizerunku dziecka.

3. Wytyczne dotyczące zasad ochrony publikacji wizerunku i danych osobowych dziecka
stanowią Załącznik do niniejszej Polityki.

§ 10

1. Pracownikowi przedszkola nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów utrwalania wizerunku
dziecka na terenie przedszkola bez pisemnej zgody rodzica/opiekuna prawnego dziecka.

2. W celu uzyskania zgody, o której mowa powyżej, pracownik przedszkola może skontaktować się
z opiekunem dziecka i ustalić procedurę uzyskania zgody. Zabronione jest podanie przedstawicielowi
mediów danych kontaktowych do opiekuna dziecka- bez wiedzy i zgody tego opiekuna.

3. Jeśli wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak: zgromadzenie, publiczna impreza,
zgoda rodzica lub opiekuna prawnego na utrwalanie wizerunku dziecka nie jest wymagana.

§ 11

1. Upublicznienie przez pracownika przedszkola wizerunku dziecka utrwalonego
w jakiejkolwiek formie (fotografia, nagranie audio-wideo) wymaga pisemnej zgody rodzica
lub opiekuna prawnego dziecka.

2. Pisemna zgoda, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać informację, gdzie będzie umieszczony
zarejestrowany wizerunek i w jakim kontekście będzie wykorzystywany.

 

Rozdział V. Zasady dostępu dzieci do Internetu

§ 12

1. Placówka, zapewniając dzieciom dostęp do internetu, jest zobowiązana podejmować działania
zabezpieczające dzieci przed dostępem do treści, które mogą stanowić zagrożenie dla ich prawidłowego rozwoju.

2. Jeśli sytuacja tego wymaga oraz jest umożliwiona- dostęp dziecka do internetu jest monitorowany
przez nauczyciela.

3. W przypadku dostępu realizowanego pod nadzorem nauczyciela przedszkola, ma on obowiązek
informowania dzieci o zasadach bezpiecznego korzystania z internetu oraz sprawuje opiekę
poprzez obserwację małoletniego.

4. W miarę możliwości pracownicy biorą udział w projektach i kampaniach edukujących
na temat bezpieczeństwa korzystania z Internetu lub uczestniczą w szkoleniach związanych
z tym tematem.

5. Prócz wymienionych wyżej sytuacji korzystania z urządzeń multimedialnych, dzieci
w przedszkolu nie mają możliwości samodzielnego i swobodnego dostępu do treści
znajdujących się w Internecie.

 

Rozdział VI. Monitoring stosowania Polityki

§ 13

1. Dyrektor przedszkola wyznacza Katarzynę Kwiecień- Psychologa
oraz Edytę Wróbel- Pedagoga Specjalnego, jako osoby odpowiedzialne
za Politykę ochrony dzieci w placówce.

2. Osoby, o których mowa w punkcie poprzedzającym, są odpowiedzialne za monitorowanie
realizacji Polityki, za reagowanie na sygnały naruszenia Polityki i prowadzenie rejestru zgłoszeń
oraz za proponowanie zmian w Polityce.

3. Osoby, o których mowa w pkt. 1 niniejszego paragrafu, przeprowadzają wśród pracowników
przedszkola, raz na rok, ankietę monitorującą poziom realizacji Polityki.

4. W ankiecie pracownicy przedszkola mogą proponować zmiany Polityki oraz wskazywać
naruszenia Polityki w placówce.

5. Osoby, o których mowa w pkt. 1 niniejszego paragrafu, dokonują opracowania wypełnionych
przez pracowników przedszkola ankiet. Sporządzają na tej podstawie raport z monitoringu,
który następnie przekazują dyrektorowi przedszkola.

6. Dyrektor przedszkola wprowadza do Polityki niezbędne zmiany i ogłasza pracownikom przedszkola,
dzieciom i ich opiekunom nowe brzmienie Polityki.

 

Rozdział VII. Przepisy końcowe

§ 14

1.  Polityka wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.

2. Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla pracowników przedszkola, dzieci i ich opiekunów,
w szczególności poprzez wywieszenie w miejscu ogłoszeń, przesłanie jej tekstu drogą elektroniczną
lub poprzez zamieszczenie na stronie internetowej i wywieszenie w widocznym miejscu w siedzibie.

3. Ogłoszenie polityki powinno być dostępne także dla dzieci- w formie adekwatnej do przyswojenia.

4. Każdy pracownik zobowiązany jest do zapoznania się ze standardami ochrony małoletnich
obowiązujących w Przedszkolu Miejskim nr 31 im. Jana Brzechwy w Sosnowcu. Znajomość
i zaakceptowanie są potwierdzone podpisaniem oświadczenia.

 

_____________________________________________________________________________________________

______________________________________________________________________________

Załącznik nr 1
Polityka Ochrony dzieci przed krzywdzeniem
w Przedszkolu Miejskim
nr 31 im. Jana Brzechwy
w Sosnowcu

 

STANDARDY OCHRONY DZIECI PRZED KRZYWDZENIEM

Przedszkole Miejskie nr 31 im. Jana Brzechwy w Sosnowcu

Stworzenie standardów ochrony dzieci przed krzywdzeniem to zaprojektowanie zasad
dotyczących zabezpieczenia dzieci przed wszelkimi formami krzywdzenia, zaniedbania,
wykorzystywania, przemocy. Standardy ochrony dzieci przed krzywdzeniem pomogą nam stworzyć miejsce,
gdzie dzieci będą czuły się bezpiecznie. Personel potrafi zidentyfikować i zareagować
w przypadku podejrzenia występowania ryzyka krzywdzenia dzieci.

 

Cele wprowadzonych standardów:

1. W placówce nie pracują osoby, które mogą zagrażać bezpieczeństwu dziecka.

2. Pracownicy wiedzą, jak rozpoznawać symptomy krzywdzenia dziecka oraz jak podejmować interwencję
w przypadku podejrzenia, że dziecko jest ofiarą przemocy - w placówce lub w rodzinie.

3. Wszystkie dzieci dowiadują się, jak unikać zagrożeń w kontaktach z dorosłymi i rówieśnikami
- w realnym świecie oraz w Internecie.

4. Wszystkie dzieci mają stały dostęp do informacji, gdzie szukać pomocy w trudnych sytuacjach życiowych.

5. Rodzice dowiadują się, jak wychowywać dziecko bez przemocy i uczyć je zasad bezpieczeństwa.

 

Standard I. POLITYKA

Dyrekcja Przedszkola ustanowiła i wprowadziła w życie Politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem.

a. Polityka dotyczy całego personelu (pracowników, współpracowników, stażystów i wolontariuszy
– na wszystkich szczeblach organizacji).  Obejmuje wszystkie osoby, które mają kontakt
z małoletnimi.

b. Dyrektor  zatwierdził Politykę, a za jej wdrażanie i nadzorowanie odpowiada on sam
oraz osoba przez niego wyznaczona.

c. Dyrektor wyznaczył osobę odpowiedzialną za monitoring realizacji Polityki. Rola, zadania
oraz kwalifikacje tej osoby są jasno określone.

d. Polityka ochrony dzieci jasno i kompleksowo określa:  

- zasady bezpiecznej rekrutacji personelu; organizacja wyjaśnia sposób pozyskiwania,
rekrutowania oraz sprawdzania personelu (oraz osób reprezentujących przedszkole).

- sposób reagowania na przypadki podejrzenia, że dziecko doświadcza krzywdzenia
i zasady prowadzenia rejestru interwencji; procedury postępowania w przypadku podejrzenia,
że dziecko jest krzywdzone

- zasady bezpiecznych relacji personel-dziecko i dziecko–dziecko; zasady pozytywnych
oraz negatywnych granic  

- zasady bezpiecznego korzystania z internetu i mediów elektronicznych

- zasady ochrony wizerunku i danych osobowych dzieci  

 

Polityka jest opublikowana i szeroko promowana wśród całego personelu, rodziców i dzieci,
a poszczególne grupy są z nią zapoznawane poprzez działania edukacyjne i informacyjne.

 

Standard II. PERSONEL

Dyrekcja Przedszkola monitoruje, edukuje i angażuje swoich pracowników
w celu zapobiegania krzywdzeniu dzieci.

Standardy podstawowe: 

a. W ramach rekrutacji członków personelu pracujących z dziećmi prowadzona
jest ocena przygotowania kandydatów do pracy z dziećmi oraz sprawdzane są ich referencje.

b. Dyrekcja uzyskała o każdym członku personelu dane z Rejestru Sprawców Przestępstw
na Tle Seksualnym oraz informacje z Krajowego Rejestru Karnego i rejestrów karalności
państw trzecich w zakresie określonych przestępstw (lub odpowiadających im czynów
zabronionych w przepisach prawa obcego) lub w przypadkach prawem wskazanych
oświadczenia o niekaralności.

 

Dyrektor Przedszkola stosuje procedurę kontroli pracowników przed dopuszczeniem
do pracy z małoletnimi:

- Kwalifikacje kandydatów/kandydatek – dokumenty obowiązkowe i dobrowolne,
rozmowa dot. Kwalifikacji zawodowych,

- Wymagane dane identyfikacyjne kandydatów/kandydatek,

- Weryfikacja w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym,

- Zaświadczenie z Krajowego Rejestru Karnego, rejestrów karalności państw trzecich
lub oświadczenia o niekaralności

- Dyrektor placówki może poprosić o referencje z poprzednich miejsc zatrudnienia
(ocena pracy nauczyciela).

 

c. Określone są zasady bezpiecznych relacji całego personelu przedszkola z dziećmi,
wskazujące, jakie zachowania w organizacji są niedozwolone, a jakie pożądane
w kontakcie z dzieckiem.  

 

Najważniejszą zasadą czynności podejmowanych przez personel jest działanie dla dobra dziecka.
Osoba pracująca z dzieckiem traktuje je z szacunkiem oraz uwzględnia jego podmiotowość,
godność, potrzeby. Stosowanie przemocy w jakiejkolwiek formie jest niedopuszczalne.
Zasady bezpiecznych relacji personel-dziecko dotyczą wszystkich osób mających kontakt
z dziećmi na terenie Przedszkola.

Znajomość i akceptacja zasad powinny być sformalizowane podpisaniem oświadczenia.

 

ZASADY BEZPIECZNYCH RELACJI

Działania, reakcje oraz komunikaty stosowane wobec dziecka powinny być adekwatne do sytuacji,
uzasadnione oraz sprawiedliwe. Nasze działania powinny być przejrzyste dla innych,
aby nie zostały błędnie zinterpretowane.

 

Komunikacja z dziećmi:

• Komunikacja z dziećmi powinna być oparta na szacunku i cierpliwości.
• Słuchaj uważnie dzieci i udzielaj im odpowiedzi adekwatnych do ich wieku i danej sytuacji,
  w razie potrzeby upewnij się, czy komunikat został dobrze zinterpretowany.
• Nie wolno Ci zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać dziecka. Nie wolno Ci krzyczeć
  na dziecko w sytuacji innej niż wynikająca z bezpieczeństwa dziecka lub innych dzieci.
• Nie wolno Ci ujawniać informacji wrażliwych dotyczących dziecka wobec osób nieuprawnionych,
  w tym wobec innych dzieci (wizerunek dziecka, informacje o sytuacji rodzinnej, ekonomicznej,
  medycznej opiekuńczej i prawnej).
• Podejmując decyzje dotyczące dziecka, poinformuj je o tym i staraj się brać pod uwagę
  jego oczekiwania, kieruj się jego dobrem.
• Szanuj prawo dziecka do prywatności. Jeśli konieczne jest odstąpienie od zasady poufności,
  aby chronić dziecko, wyjaśnij mu to w ostrożny, zrozumiały sposób najszybciej jak to możliwe.
• Jeśli pojawi się konieczność porozmawiania z dzieckiem na osobności, zostaw uchylone drzwi
  do pomieszczenia i zadbaj, aby być w zasięgu wzroku innych. Możesz też poprosić
  drugiego pracownika o obecność podczas takiej rozmowy.
• Nie wolno Ci zachowywać się w obecności dzieci w sposób niestosowny (używanie wulgarnych słów,
  gestów i żartów, czynienie obraźliwych uwag, nawiązywanie do seksualności, wykorzystywanie relacji
  władzy lub przewagi fizycznej).
• Zapewnij dzieci, że jeśli czują się niekomfortowo w jakiejś sytuacji, wobec konkretnego zachowania
  czy słów, mogą o tym powiedzieć.

 

Działania z dziećmi:

• Doceniaj i szanuj wkład dzieci w podejmowane działania, aktywnie je angażuj i traktuj równo
  bez względu na ich płeć, orientację seksualną, sprawność/niepełnosprawność, status społeczny,
  etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd.
• Staraj się nie faworyzować dzieci (wyłączenie pochwał dla dzieci za osiągnięte sukcesy, dobre zachowania itp.).
• Nie wolno Ci nawiązywać z dzieckiem jakichkolwiek relacji romantycznych lub seksualnych
  ani składać mu propozycji o nieodpowiednim charakterze.
• Nie wolno Ci utrwalać wizerunku dziecka (filmowanie, nagrywanie głosu, robienie zdjęć)
  dla potrzeb prywatnych. Dotyczy to także umożliwienia osobom trzecim utrwalenia wizerunków dzieci,
  jeśli dyrekcja nie została o tym poinformowana, nie wyraziła na to zgody
  i nie uzyskała zgód rodziców/opiekunów prawnych oraz samych dzieci.
• Nie wolno Ci proponować dzieciom alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji,
  jak również używać ich w obecności dzieci.
• Nie wolno Ci wchodzić w relacje jakiejkolwiek zależności wobec dziecka lub rodziców/opiekunów
  dziecka, ze względu na ryzyko nierównego traktowania lub sugerowania nierównego traktowania
  w odbiorze innych osób. Nie wolno Ci przyjmować pieniędzy ani prezentów od dzieci,
  nie dotyczy to okazjonalnych podarków związanych ze świętami w roku szkolnym,
  np. kwiatów, prezentów składkowych czy drobnych upominków.
• Wszystkie ryzykowne sytuacje, które obejmują zauroczenie dzieckiem przez pracownika
  lub pracownikiem przez dziecko, muszą być raportowane dyrekcji.
  Jeśli jesteś ich świadkiem reaguj stanowczo, ale z ostrożnością, aby zachować godność osób zainteresowanych.

 

Kontakt fizyczny z dziećmi:

Sytuacje przemocowe wobec dziecka są niedopuszczalne, jednak nauczyciele mogą nawiązać bezpieczny kontakt fizyczny z dzieckiem, jeśli wymaga tego specyfika sytuacji (np. podczas obiadu, leżakowania, innych aktywności). Należy zadbać aby kontakt był dobrze interpretowany przez dziecko oraz upewnić się, iż dziecko nie czuje dyskomfortu.

• Nie wolno Ci bić, szturchać, popychać ani w jakikolwiek sposób naruszać integralności fizycznej dziecka.
• Nigdy nie dotykaj dziecka w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny.
• Kontakt fizyczny powinien mieć określony cel (np. zabawa, pomoc w ubieraniu).
• Nie angażuj się w takie aktywności jak łaskotanie, udawane walki z dziećmi czy brutalne zabawy fizyczne.
• Zachowaj szczególną ostrożność wobec dzieci, które doświadczyły nadużycia i krzywdzenia,
  w tym seksualnego, fizycznego bądź zaniedbania. Takie doświadczenia mogą czasem sprawić,
  że dziecko po doznanych traumatycznych wydarzeniach będzie dążyć do nawiązania niestosownych
  bądź nieadekwatnych fizycznych kontaktów z dorosłymi. W takich sytuacjach powinieneś
  reagować z wyczuciem, jednak stanowczo i pomóc dziecku zrozumieć znaczenie osobistych granic,
  ucząc je prawidłowych schematów zachowania i niwelować te niepożądane.
• Kontakt fizyczny z dzieckiem nigdy nie może być niejawny bądź ukrywany, wiązać się
  z jakąkolwiek gratyfikacją ani wynikać z relacji władzy. Jeżeli widzisz podobne zachowania - interweniuj.
• W sytuacjach wymagających czynności pielęgnacyjnych i higienicznych wobec dziecka,
  unikaj innego niż niezbędny kontaktu fizycznego z dzieckiem. Dotyczy to zwłaszcza pomagania dziecku
  w ubieraniu i rozbieraniu, jedzeniu, myciu, przewijaniu i w korzystaniu z toalety. Zadbaj o to,
  aby w każdej z czynności pielęgnacyjnych i higienicznych asystowała Ci inna osoba
  z instytucji. Jeśli pielęgnacja i opieka higieniczna nad dziećmi należą do Twoich obowiązków,
  zostaniesz przeszkolony w tym kierunku.
• Podczas wyjazdów niedozwolone jest spanie w jednym łóżku lub pokoju z dzieckiem.

 

Kontakty poza godzinami pracy:

• Nie wolno Ci zapraszać dzieci do swojego miejsca zamieszkania ani spotykać się
  z nimi poza godzinami pracy.
• Nie wolno Ci kontaktować się z dziećmi poprzez prywatne kanały komunikacji.
  Jeśli zachodzi taka konieczność, właściwą formą komunikacji z dziećmi i ich rodzicami
  lub opiekunami poza godzinami pracy są kanały służbowe (e-mail, telefon służbowy).
• W przypadku konieczności spotkania z dziećmi poza godzinami pracy wymagana jest
  zgoda Dyrekcji oraz rodziców/opiekunów prawnych lub ich obecność przy spotkaniu z dzieckiem.
• Utrzymywanie relacji towarzyskich lub rodzinnych- jeśli dzieci i rodzice/opiekunowie dzieci
  są osobami bliskimi wobec pracownika, wymaga zachowania poufności wszystkich informacji
  dotyczących innych dzieci, ich rodziców oraz opiekunów.

 

Bezpieczeństwo online:

• Nienawiązywanie kontaktu z dziećmi poprzez akceptowanie/wysyłanie zaproszeń
  w mediach społecznościowych.
• W trakcie zajęć urządzenia elektroniczne powinny być wyłączone bądź wyciszone.

 

Zasady ochrony i publikacji wizerunku i danych osobowych dzieci

• Przedszkole w działaniach kieruje się odpowiedzialnością i rozwagą wobec utrwalania,
  przetwarzania, używania i publikowania wizerunków dzieci.
• Dzielenie się zdjęciami i filmami z aktywności przedszkolnych służy celebrowaniu
  sukcesów dzieci, dokumentowaniu działań i zawsze ma na uwadze bezpieczeństwo dzieci. 
  Przedszkole wykorzystuje zdjęcia/nagrania pokazujące szeroki przekrój dzieci – chłopców
  i dziewczęta, dzieci w różnym wieku, o różnych uzdolnieniach, stopniu sprawności
  i reprezentujące różne grupy.
• Zgoda rodziców/opiekunów prawnych na wykorzystanie wizerunku ich dziecka
  jest tylko wtedy wiążąca, jeśli dzieci i rodzice/opiekunowie prawni zostali poinformowani
  o sposobie wykorzystania zdjęć/nagrań i ryzyku wiążącym się z publikacją wizerunku.

 

Przedszkole dba o bezpieczeństwo wizerunków dzieci poprzez:

• Pytanie o pisemną zgodę rodziców/opiekunów prawnych oraz o zgodę dzieci przed zrobieniem
  i publikacją zdjęcia/nagrania.
• Udzielenie wyjaśnień, do czego wykorzystamy zdjęcia/nagrania i w jakim kontekście,
  jak będziemy przechowywać te dane i jakie potencjalne ryzyko wiąże się z publikacją zdjęć/ nagrań online.
• Unikanie podpisywania zdjęć/nagrań informacjami identyfikującymi dziecko z imienia
  i nazwiska. Jeśli konieczne jest podpisanie dziecka, używamy tylko imienia.
• Rezygnację z ujawniania jakichkolwiek informacji wrażliwych o dziecku dotyczących
  m.in. stanu zdrowia, sytuacji materialnej, sytuacji prawnej i powiązanych
  z wizerunkiem dziecka (np. w przypadku zbiórek indywidualnych organizowanych przez przedszkole).
• Zmniejszenie ryzyka kopiowania i niestosownego wykorzystania zdjęć/nagrań dzieci poprzez przyjęcie zasad
  - wszystkie dzieci znajdujące się na zdjęciu/nagraniu muszą być ubrane, a sytuacja zdjęcia/nagrania
  nie jest dla dziecka poniżająca, ośmieszająca ani nie ukazuje go w negatywnym kontekście,
  - zdjęcia/nagrania dzieci powinny się koncentrować na czynnościach wykonywanych
  przez dzieci i w miarę możliwości przedstawiać dzieci w grupie, a nie pojedyncze osoby.
• Rezygnację z publikacji zdjęć dzieci, nad którymi nie sprawujemy już opieki,
  jeśli one lub ich rodzice/opiekunowie prawni nie wyrazili zgody na wykorzystanie zdjęć
  po odejściu z przedszkola.
• Przyjęcie zasady, że wszystkie podejrzenia i problemy dotyczące niewłaściwego rozpowszechniania
  wizerunków dzieci należy rejestrować i zgłaszać dyrekcji, podobnie jak inne niepokojące sygnały
  dotyczące zagrożenia bezpieczeństwa dzieci.

 

Rejestrowanie wizerunków dzieci do użytku
Przedszkola Miejskiego nr 31 im. Jana Brzechwy w Sosnowcu

W sytuacjach, w których nasze przedszkole rejestruje wizerunki dzieci do własnego użytku, deklaruje się iż:

1. Dzieci i rodzice/opiekunowie prawni zawsze będą poinformowani o tym, że dane wydarzenie
będzie rejestrowane.

2. Zgoda rodziców/opiekunów prawnych na rejestrację wydarzeń zostanie przyjęta przez nas
na piśmie oraz uzyskamy przynajmniej ustną zgodę dziecka.

3. Nagrywanie fotografowanie wydarzenia zostanie zlecone osobie zewnętrznej (wynajętemu fotografowi
lub kamerzyście) zadbamy o bezpieczeństwo dzieci i młodzieży poprzez:

- zobowiązanie osoby/firmy rejestrującej wydarzenie do przestrzegania niniejszych wytycznych,

- zobowiązanie osoby/firmy rejestrującej wydarzenie do noszenia identyfikatora w czasie trwania wydarzenia,

- niedopuszczenie do sytuacji, w której osoba/firma rejestrująca będzie przebywała
z dziećmi bez nadzoru pracownika naszego przedszkola,

- poinformowanie rodziców/opiekunów prawnych oraz dzieci, że osoba/firma rejestrująca wydarzenie
będzie obecna podczas wydarzenia i upewnienie się, że rodzice/opiekunowie prawni udzielili
pisemnej zgody na rejestrowanie wizerunku ich dzieci.

 

Jeśli wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości takiej jak zgromadzenie, impreza publiczna,
zgoda rodziców/opiekunów prawnych dziecka nie jest wymagana.

 

Rejestrowanie wizerunków dzieci do prywatnego użytku

W sytuacjach, w których rodzice/opiekunowie lub widzowie szkolnych wydarzeń i uroczystości
itd. rejestrują wizerunki dzieci do prywatnego użytku, informujemy, że:

1. Wykorzystanie, przetwarzanie i publikowanie zdjęć/nagrań zawierających wizerunki dzieci
i osób dorosłych wymaga udzielenia zgody przez te osoby, w przypadku dzieci
– przez ich rodziców/opiekunów prawnych.

2. Zdjęcia lub nagrania zawierające wizerunki dzieci nie powinny być udostępniane
w mediach społecznościowych ani na serwisach otwartych, chyba że rodzice
lub opiekunowie prawni tych dzieci wyrażą na to zgodę,

3. Przed publikacją zdjęcia/nagrania online zawsze warto sprawdzić ustawienia prywatności,
aby upewnić się, kto będzie mógł uzyskać dostęp do wizerunku dziecka.

 

Rejestrowanie wizerunku dzieci przez media

1. Jeśli przedstawiciele mediów będą chcieli zarejestrować organizowane przez przedszkole
wydarzenie i opublikować zebrany materiał, muszą zgłosić taką prośbę wcześniej
i uzyskać zgodę dyrekcji. W takiej sytuacji upewnimy się, że rodzice/opiekunowie prawni
udzielili pisemnej zgody na rejestrowanie wizerunku ich dzieci. Oczekujemy informacji o:

- imieniu, nazwisku i adresie osoby lub redakcji występującej o zgodę,

- uzasadnieniu potrzeby rejestrowania wydarzenia oraz informacji, w jaki sposób
i w jakim kontekście zostanie wykorzystany zebrany materiał,

- podpisanej deklaracji o zgodności podanych informacji ze stanem faktycznym.

2. Pracownikowi przedszkola nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów
i osobom nieupoważnionym utrwalania wizerunku dziecka na terenie instytucji
bez pisemnej zgody rodzica/opiekuna prawnego dziecka oraz bez zgody dyrekcji.

3. Pracownicy instytucji nie kontaktuje przedstawicieli mediów z dziećmi, nie przekazuje mediom
kontaktu do rodziców/opiekunów prawnych dzieci i nie wypowiada się w kontakcie
z przedstawicielami mediów o sprawie dziecka lub jego rodzica/opiekuna prawnego.
Zakaz ten dotyczy także sytuacji, gdy pracownik jest przekonany, że jego wypowiedź
nie jest w żaden sposób utrwalana.

4. W celu realizacji materiału medialnego dyrekcja może podjąć decyzję o udostępnieniu
wybranych pomieszczeń instytucji dla potrzeb nagrania. Dyrekcja podejmując
taką decyzję poleca przygotowanie pomieszczenia w taki sposób,
aby uniemożliwić rejestrowanie przebywających na terenie instytucji dzieci.

 

Zasady w przypadku niewyrażenia zgody na rejestrowanie wizerunku dziecka

Jeśli dzieci, rodzice lub opiekunowie prawni nie wyrazili zgody na utrwalenie wizerunku dziecka,
przedszkole respektuje ich decyzję. Z wyprzedzeniem ustala się z rodzicami/opiekunami prawnymi
i dziećmi, w jaki sposób osoba rejestrująca wydarzenie będzie mogła zidentyfikować dziecko,
aby nie utrwalać jego wizerunku na zdjęciach indywidualnych i grupowych.
Rozwiązanie, jakie przyjmiemy, nie będzie wykluczające dla dziecka, którego wizerunek
nie powinien być rejestrowany.

 

Symptomy krzywdzenia dzieci:

1. Najczęściej obserwowane oznaki fizyczne możliwego krzywdzenia dziecka:

Symptomy fizyczne	Widoczne obrażenia ciała, których pochodzenie trudno wyjaśnić i/lub które występują w miejscach przykrytych ubraniem i/lub u dziecka, które nie porusza się samodzielnie.  Rany, otarcia, blizny, sińce, stłuczenia w miejscach nietypowych dla przypadkowych urazów: plecy, pośladki, ramiona, uda, brzuch, krocze i stopy, okolica oczodołów (bez urazu czoła), policzki, usta, skroń, szyja, uszy.  Urazy na więcej niż jednej płaszczyźnie kończyny, głowy, tułowia. Ślady mają charakterystyczny kształt odcisku dłoni, palców, przedmiotów, szczypania, drapania, gryzienia, duszenia. Siniaki okularowe, sińce liczne, często symetryczne, w różnej fazie gojenia.  Okrągłe punktowe poparzenia, oparzenia na plecach i pośladkach u małych dzieci, na grzbietowej powierzchni dłoni, rękawiczkowe/ skarpetkowe. Złamania u dzieci poniżej 3 r.ż., złamania kości kończyny górnej u dziecka niechodzącego, złamania spiralne, złamania dystalne, złamania żeber, złamania bez urazu lub po urazie nieadekwatnym np. upadek z kanapy. Obrażenia w obrębie jamy ustnej: zasinienia śluzówek warg górnych i dziąseł z rozdarciem wędzidełka. Stłuczenia i skaleczenia warg, dna jamy ustnej i języka w wyniku prób karmienia na siłę, wpychania smoczka etc., urazy kącików ust, krwioplucie i krwawe wymioty, bezpośrednie urazy podniebienia miękkiego, tylnej ściany gardła, złamania zębów, uszkodzenia dziąseł, złamanie żuchwy. Urazy nosa, złamania, krwiaki (zropiałe) przegrody nosa. Wielokrotne „przypadkowe” zatrucia, niewyjaśnione nieżyty żołądkowo jelitowe. Ślady duszenia. Łysienie, mogące świadczyć o szarpaniu za włosy. Naderwana małżowina uszna. Ślady wbijanych paznokci. Ślady o zaznaczonych wyraźnych kształtach, w których identyfikuje się przedmiot użyty do bicia.
Symptomy behawioralne	Poszukiwanie stałej uwagi nauczyciela. Chęć nadmiernej bliskości fizycznej, nadmierne i częste przytulanie się, ocieranie, głaskanie. ‘’zimne wyczekiwanie’’- obserwacja dorosłych i modyfikacja własnych zachować celem uniknięcia ewentualnej kary. Brak radości życiowej. Postawa nadmiernie narzekająca. Postawa pasywna, wycofana. Zbyt pospieszne przepraszanie. Zachowania agresywne. Częste napady złości i złego humoru. Lęk przed rozbieraniem się. Lęk przed powrotem do domu. Wyrażanie lęku przed rodzicami. Lęk, kulenie się przed dotykiem. Wtórne moczenie się.
Symptomy behawioralne dziecka wykorzystywanego seksualnie	„Pseudodojrzałe” zachowania o seksualnym charakterze, zachowania seksualne nietypowe dla wieku. Zachowania o zabarwieniu seksualnym kierowane w stronę dorosłych lub rówieśników (zachęcanie do zachowań seksualnych, zachęcanie do onanizowania). Używanie pojęć seksualnych, obsceniczne wyrazy i zwroty. Ciągła, niepohamowana masturbacja. Agresywne zachowania seksualne wobec rówieśników. Pisanie, rysowanie, mówienie w kontekście seksualnym. Postawa ‘’zimnego wyczekiwania’’. Postawa obojętności izolacja, brak przyjaciół. Uciekanie od rzeczywistości. Doświadczanie chwil utraty pamięci. Przerywanie aktywności, które dotychczasowo sprawiały przyjemność. Brak zaufania. Uskarżanie się na bóle w podbrzuszu i okolicy genitaliów. Zaburzenia jedzenia. Zaburzenia snu. Nagłe trudności szkolne, wagarowanie. Niska samoocena, poczucie winy. Ciągłe ucieczki z domu. Kradzieże, kłamstwa. Samookaleczenie, próby samobójcze. Zachowania regresywne. Drapanie okolic intymnych. Lęk, jawna niechęć wobec określonej osoby. Obawa przed badaniami medycznymi.

 

2. Na jakie zachowania ZE STRONY DZIECKA warto zwrócić uwagę:

• Wyraźna zmiana w zachowaniu dziecka – wycofanie, zobojętnienie,
  lub nadmierne pobudzenie, trudność w regulacji emocji, którą trudno wyjaśnić
  stanem zdrowia czy okolicznościami.
• Dziecko zachowuje się w sposób nieadekwatny do wieku, jest zbyt infantylne lub nadmiernie dojrzałe.
• Wyraźnie inne zachowanie w obecności rodzica/opiekuna, niż w obecności innych osób.
• Dziecko boi się rodzica/opiekuna.
• Długotrwały, silny, niemożliwy do ukojenia płacz
• Opóźnienie w rozwoju fizycznym lub emocjonalnym
• Strach przed określonymi osobami, sytuacjami, miejscami i nasilony niepokój.
• Problemy ze snem, koszmary, lęk przed zasypianiem.
• Moczenie, moczenie nocne, zanieczyszczanie kałem
• Zaburzenia jedzenia, odmowa jedzenia lub nadmierne objadanie się, wymioty
• Powtarzające się lub przymusowe zachowania seksualne.
• Dziwne lub nieadekwatne do wieku zainteresowanie seksem (np. dziecko jest nadmiernie rozbudzone,
  dużo mówi o seksie, używa zbyt dorosłego lub wulgarnego słownictwa, wykazuje znajomość
  szczegółów związanych z aktywnością seksualną)
• Przejawy zachowań seksualnych u dzieci przed okresem dojrzewania, np. zachowania odtwórcze,
  w tym kontakt ustno-genitalny z innym dzieckiem lub lalką, dotykanie lub proszenie
  o dotykanie okolic narządów płciowych, wkładanie lub próba włożenia przedmiotu, palca
  lub penisa do pochwy lub odbytu innego dziecka.
• Niechęć do przebierania się w towarzystwie innych.
• Samookaleczanie się, nadużywanie substancji psychoaktywnych.

 

3. Na jakie zachowania ZE STRONY RODZICA/OPIEKUNA warto zwrócić uwagę:

• Nienaturalność zachowania, przesadne reakcje.
• Nie potrafi wyjaśnić mechanizmu urazu, podaje informacje nieadekwatne, niespójne lub sprzeczne.
• Zmienia wyjaśnienia co do okoliczności powstania urazu.
• Zgłasza się po dłuższym czasie od pojawienia się objawów u dziecka.
• Przypisuje odpowiedzialność za powstanie urazu osobie trzeciej.
• Wykazuje brak (lub nadmierne) zainteresowanie urazem/stanem dziecka.
• Nie reaguje na płacz, ból dziecka, nie okazuje emocji podczas opowiadania o dziecku.
• Jest emocjonalnie niedostępny, nie reaguje na obecność dziecka.
• Ma negatywne lub wrogie nastawienie do dziecka, odrzuca je lub robi z niego kozła ofiarnego.
• Ma niewłaściwe rozwojowo oczekiwania lub interakcje z dzieckiem.
• Stosuje groźby, surową dyscyplinę, w tym kary fizyczne.
• Zabrania dziecku mówienia o problemach, sytuacji w domu itp.
• Wykorzystuje dziecko do zaspokajania potrzeb osoby dorosłej (np. do pełnienia roli opiekuna,
  wykorzystywanie w sporach małżeńskich itp.).
• Nie zapewnia odpowiedniej socjalizacji dziecka (np. angażuje dziecko w działania niezgodne
  z prawem, nie dostarcza odpowiedniej stymulacji lub edukacji).
• Przejawia nadopiekuńczość wobec dziecka, izoluje je od rówieśników.
• Przekracza dopuszczalne granice w kontakcie fizycznym, np. podczas zabawy z dzieckiem.
• Jest bezradny życiowo, niezaradny, lub w stanie zdrowia uniemożliwiającym zadbanie o potrzeby dziecka.
• Nadużywa alkoholu i środków psychoaktywnych.
• Stosuje przemoc wobec innych członków rodziny.

 

Symptomy wynikające z zaniedbania:

• Dziecko jest brudne, często nieprzyjemnie pachnie, nie jest prawidłowo pielęgnowane.
• Dziecko nie otrzymuje odpowiedniej opieki medycznej (np. nie ma okularów, widoczne są nieleczone urazy).
• Dziecko jest ubrane niewłaściwie do pogody.
• Dziecko ma pogorszenie wyników edukacyjnych
• Jest często nieobecne w przedszkolu.
• Dziecko jest głodne, kradnie jedzenie kolegom, zjada bardzo duże ilości otrzymanych pokarmów,
  jest wychudzone, ma zbyt niską wagę w stosunku do wzrostu i wieku.
• Dziecko mówi, iż pozostaje w domu bez opieki osoby dorosłej.
• Ciągłe zmęczenie, apatia.
• Dziecko ma oznaki odmrożeń.
• Ropne zapalenia skóry.
• Świerzb.
• Ślady ukąszeń (pchły, pluskwy).

 

Procedura ze strony placówki:

1. Plan pomocy dziecku jest przedstawiany przez pedagoga/psychologa opiekunom
z zaleceniem współpracy przy jego realizacji.

2. Dyrektor/wychowawca/pedagog/psycholog informuje opiekunów o obowiązku placówki
zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka do odpowiedniej instytucji
(prokuratura/policja lub sąd rodzinny, ośrodek pomocy społecznej
bądź przewodniczący zespołu interdyscyplinarnego – procedura „Niebieskie Karty”
– w zależności od zdiagnozowanego typu krzywdzenia i skorelowanej z nim interwencji).

3. Po poinformowaniu opiekunów przez Dyrektora/ wychowawcę/pedagoga/psychologa
– zgodnie z punktem poprzedzającym – kierownictwo placówki składa zawiadomienie
o podejrzeniu przestępstwa do prokuratury/policji lub wniosek o wgląd w sytuację rodziny
do sądu rejonowego, wydziału rodzinnego i nieletnich, ośrodka pomocy społecznej
lub przesyła formularz „Niebieska Karta – A” do przewodniczącego zespołu interdyscyplinarnego.

4. Dalszy tok postępowania leży w kompetencjach instytucji wskazanych w punkcie poprzedzającym.

5. W przypadku gdy podejrzenie krzywdzenia zgłosili opiekunowie dziecka, a podejrzenie to nie zostało potwierdzone, należy o tym fakcie poinformować opiekunów dziecka na piśmie.

 

Standardy uzupełniające: 

1. Cały personel przedszkola pracujący z dziećmi i ich opiekunami jest przygotowany,
by edukować:  

- dzieci na temat ochrony przed przemocą i wykorzystywaniem  

- opiekunów dzieci na temat wychowania dzieci bez przemocy oraz chronienia ich
przed przemocą i wykorzystywaniem

2. Personel dysponuje materiałami edukacyjnymi dla dzieci i dla rodziców oraz aktywnie je wykorzystuje.

 

Standard III. PROCEDURY

W Przedszkolu funkcjonują procedury zgłaszania podejrzenia oraz podejmowania interwencji
w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa dziecka.

a. W Przedszkolu wypracowano procedury, które określają krok po kroku,
jakie działanie należy podjąć w sytuacji krzywdzenia dziecka lub zagrożenia jego bezpieczeństwa
ze strony personelu przedszkola, członków rodziny, rówieśników i osób obcych.  

Procedury interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez osoby trzecie
(wszystkie, które mają kontakt z dzieckiem)

Rodzaj krzywdzenia	Interwencja
Przemoc z uszczerbkiem na zdrowiu, zagrożenie życia, wykorzystanie seksualne	Zadbaj o bezpieczeństwo dziecka - odseparuj je od osoby krzywdzącej. Zawiadom policję (podane danych osobowych własnych, dziecka, osoby krzywdzącej, opis sytuacji).
Jednorazowo- inna przemoc fizyczna (klaps, popychanie, szturchanie)	Zadbaj o bezpieczeństwo dziecka - odseparuj je od osoby krzywdzącej. Zakończ współpracę z osobą która dopuściła się krzywdzenia dziecka.
Inne niepokojące zachowania (krzyczenie, komentowanie itp.)	Zadbaj o bezpieczeństwo dziecka - odseparuj je od osoby krzywdzącej. Rozmowa dyscyplinująca. Zakończenie współpracy w przypadku braku zmiany zachowania.

 

Procedury interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez inne dzieci

Rodzaj krzywdzenia	Interwencja
Przemoc z uszczerbkiem na zdrowiu, zagrożenie życia, wykorzystanie seksualne	Zadbaj o bezpieczeństwo dziecka - odseparuj je od osoby krzywdzącej. Zawiadom rodziców lub opiekunów dzieci uwikłanych w sytuację przemocową. Powiadomienie sądu rodzinnego lub policji o możliwości popełnienia przestępstwa.
Jednorazowo- inna przemoc fizyczna (klaps, popychanie, szturchanie)	Zadbaj o bezpieczeństwo dziecka - odseparuj je od osoby krzywdzącej. Powiadom rodziców lub opiekunów dzieci uwikłanych w sytuację przemocową - osobno, przedstaw sytuację. Opracuj działania naprawcze. Gdy przemoc się powtarza - powiadom lokalny sąd rodzinny - wniosek o wgląd w sytuację rodziny.
Inne niepokojące zachowania (krzyczenie, komentowanie itp.)	Zadbaj o bezpieczeństwo dziecka - odseparuj je od osoby krzywdzącej. Rozmowa z dzieckiem krzywdzącym, profilaktyka. Rozmowa z dzieckiem krzywdzonym, wsparcie.

Za każdym razem gdy jesteśmy świadkami przemocy robimy notatkę służbową.

 

Procedury interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dzieckaprzez rodzica lub opiekuna

Rodzaj krzywdzenia	Interwencja
Przemoc z uszczerbkiem na zdrowiu, zagrożenie życia, wykorzystanie seksualne	Zadbaj o bezpieczeństwo dziecka - odseparuj je od osoby krzywdzącej. Zawiadom policję (podane danych osobowych własnych, dziecka, osoby krzywdzącej, opis sytuacji).
Zaniedbanie, rodzic/opiekun nieudolny wychowawczo	Zadbaj o bezpieczeństwo dziecka. Porozmawiaj z rodzicem/opiekunem o możliwościach wsparcia na różnych płaszczyznach. W przypadku braku współpracy - powiadom MOPS lub wniosek do sądu o wgląd w sytuację rodzinną.
Jednorazowo- inna przemoc fizyczna (klaps, popychanie, szturchanie)	Zadbaj o bezpieczeństwo dziecka. Rozmowa z rodzicem/opiekunem podejrzanym o krzywdzenie. Powiadom o możliwości wsparcia. W przypadku braku współpracy - powiadom MOPS lub wniosek do sądu o wgląd w sytuację rodzinną.

 

Procedury postępowania w przypadku uzyskania informacji, że małoletni
jest ofiarą przemocy lub przestępstwa.

1. Nauczyciel sporządza notatkę służbową, przekazuje informację wychowawcy, psychologowi,
pedagogowi lub dyrektorowi.

2. Dyrektor wzywa do szkoły rodziców/opiekunów dziecka, przekazuje im uzyskane informacje.
Przeprowadza rozmowę z dzieckiem w obecności specjalistów przedszkola oraz rodziców.

3. Wyznaczona osoba sporządza notatkę służbową, zawierającą uzyskane informacje
od osób pracujących z dzieckiem oraz rodziców. Notatka powinna zawierać opis
proponowanego wsparcia.

4. Jeżeli występuje potrzeba - dla rodziców przekazywana jest informacja dot.Placówek udzielającychwsparcia.

5. Z rodzicami ustalany jest plan pomocy dziecku (zapewnienie bezpieczeństwa, zobowiązanie
do skonsultowania dziecka z odpowiednim specjalistą).

6. Opracowuje i ustala harmonogram kontaktów z osobami i instytucjami wspierającymi rodzinę
w sytuacji przemocy wobec dziecka.

7. Rodzice są informowani o prawnych konsekwencjach krzywdzenia dziecka i obowiązku placówki
zgłaszania do prokuratury i sądu rodzinnego.

8. Dyrektor składa zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa do prokuratury i/lub wniosek
o wgląd w sytuację rodzinną do sądu.

9. Jeżeli rodzice/opiekunowie odmawiają współpracy niezwłocznie składa się zawiadomienie
o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do prokuratury lub wniosek o wgląd w sytuację rodzinnądo sądu.

10. Dyrektor powiadamia Samorząd Gminny, w tym MOPS, Zespół Interdyscyplinarny działający
zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu przemocy, w razie konieczności właściwych pracowników socjalnych.

11. Dalszy tok postępowania leży w kompetencji tych instytucji.

 

Procedury postępowania z dzieckiem z rodziny dysfunkcyjnej w sytuacji
oznak znęcania psychicznego i fizycznego.

1. Jeśli istnieje uzasadnione podejrzenie, że stosowana jest przemoc wobec dziecka, zadaniem dyrektora/pedagoga/psychologa jest założenie Niebieskiej Karty.

2. Wszczęcie procedury następuje poprzez wypełnienie formularza Niebieska Karta - A
w obecności dziecka oraz rodzica lub opiekuna prawnego. W sytuacji gdy rodzic jest sprawcą przemocy,
wówczas kartę wypełnia się w obecności najbliższej pełnoletniej osoby dziecka.

3. Po wypełnieniu formularza Niebieska Karta A osobie, co do której istnieje podejrzenie,
że jest ofiarą przemocą w rodzinie przekazuje się formularz Niebieska Karta - B.

4. Jeśli przemoc w rodzinie dotyczy niepełnoletniego ucznia, formularz Niebieska Karta-B
przekazuje się rodzicowi, opiekunowi prawnemu.

5. Wypełniony formularz Niebieska Karta-A szkoła przekazuje przewodniczącemu
zespołu interdyscyplinarnego do spraw przeciwdziałania przemocy w rodzinie,
w terminie nie później niż 7 dni od wszczęcia procedury.

 

Jak rozmawiać z dzieckiem, które może być ofiarą przemocy?

1. Rozmowa powinna odbywać się w przyjaznych warunkach (miejsce zapewniające dyskrecję
i spokój, możliwość poświęcenia odpowiedniej ilości czasu - brak pośpiechu).

2. Rozmowa powinna odbywać się bez narzucania tempa przekazywania informacji.
Prowadzący rozmowę powinien wykazać się cierpliwością i nie poganiać dziecka.

3. Zadaniem prowadzącego jest sporządzenie dokumentacji; ta czynność nie powinna
zakłócać przebiegu rozmowy.

4. Podczas rozmowy należy ocenić stopień zagrożenia bezpieczeństwa dziecka
i ustalić, kto z rodziny może zapewnić mu bezpieczeństwo.

5. Zaczynając rozmowę, warto się przedstawić i powiedzieć parę słów na swój temat.
Nie należy zaczynać od tematu związanego z przemocą, chyba że jest to inicjatywa dziecka.

6. Prowadzący rozmowę powinien umiejętnie zarządzać emocjami. Ujawnienie przemocy
to niełatwa sytuacja, dlatego zadaniem prowadzącego będzie koncentrowanie emocji i wsparcie dziecka.

7. Jednym z podstawowych obowiązków prowadzącego rozmowę jest
dołożenie wszelkich starań, by dziecko poczuło się zrozumiane, wysłuchane
i miało nadzieję, że udzielona zostanie mu stosowna pomoc. Empatyczna postawa
to warunek prowadzenia tego typu rozmów.

8. Nie należy poprawiać dziecka, zwracać mu uwagi, nawet jeśli w jego komunikatach pojawią się
wulgarne zwroty czy inne niedopuszczalne w normalnych warunkach formy.

9. W sytuacji gdy podczas rozmowy ujawnione zostaną fakty świadczące o tym,
że zdrowie lub życie dziecka jest zagrożone, prowadzący rozmowę zobowiązany jest zadbać o to,
aby dziecko spędziło najbliższy czas w świetlicy albo pod opieką nauczyciela.
W tym czasie prowadzący zwołuje pilne spotkanie z dyrekcją, by ustalić dalszą procedurę działania.

 

 

Zadania pracowników przedszkola w przypadku podejrzenia znęcania psychicznego i fizycznego
Dyrektor przedszkola	Jako organ reprezentujący przedszkole ma prawo wystąpić do sądu rodzinnego, prokuratury, ośrodka pomocy społecznej z zawiadomieniem zagrożeniu dziecka krzywdzeniem. Ma również prawo złożyć zażalenie na postanowienie prokuratora o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie podejrzenia przemocy wobec dziecka ze strony rodziców. Ma obowiązek sprawować opiekę nad dziećmi oraz stwarzać warunki do harmonijnego rozwoju psychofizycznego poprzez aktywne działania prozdrowotne i profilaktyczne. Kontroluje wypełnianie przez dzieci zamieszkujące w danym rejonie obowiązku przedszkolnego. Rozpoznaje występowanie zaniedbań wobec dzieci oraz zapobiega im przez kontrolowanie wykonywania obowiązków rodzicielskich, w tym zgłoszenia dziecka do szkoły oraz zapewnienia mu regularnego uczęszczania do placówki. Wykonuje zadania, które związane są z zapewnieniem bezpieczeństwa dzieciom i nauczycielom podczas zajęć. Zapewnia nauczycielom właściwą pomoc w realizacji powierzonych zadań, a także w doskonaleniu zawodowym. Ma także wpływ na klimat organizacyjny przedszkola. Organizuje pomoc materialną dla dzieci będących w trudnej sytuacji, na przykład poprzez umożliwienie im bezpłatnego korzystania z posiłków, bądź wnioskuje o pomoc materialną o charakterze socjalnym. Organizuje pomoc psychologiczno-pedagogiczną oraz wpływa na sposób, w jaki jest ona udzielana. Odpowiada za właściwe prowadzenie i przechowywanie dokumentacji przebiegu nauczania działalności wychowawczej i opiekuńczej. Ma także wgląd do dokumentacji dziecka, w tym rejestru dzieci i młodzieży zagrożonych przemocą. Dyrektor, jako funkcjonariusz publiczny, w przypadku niedopełnienia obowiązków z zakresu udzielenia pomocy dziecku krzywdzonemu ponosi odpowiedzialność karną.
Pedagog	Zobowiązany jest do udzielenia bezpośredniej pomocy w przypadku zagrożenia zdrowia lub życia dziecka. W zakres tego wchodzi również udzielenie pierwszej pomocy przedmedycznej. W przypadku gdy nie ma zgody rodziców na poddanie dziecka badaniu lekarskiemu lub jeżeli taka zgoda nie jest możliwa do uzyskania natychmiast, pedagog szkolny ma prawo wysłać faksem wniosek do sądu rejonowego o zgodę na poddanie dziecka takiemu badaniu. W ramach działań diagnostycznych pedagog szkolny zbiera informacje oraz dane świadczące o przemocy lub ją wykluczające (np. Uzależnienie od alkoholu w rodzinie). Dane te mogą zostać pozyskane od innych pracowników przedszkola, dziecka, rodziców dziecka. We współpracy z wychowawcą oraz innymi osobami pomagającymi dziecku przeprowadza ocenę zagrożenia dziecka przemocą oraz na tej podstawie opracowuje plan pomocy, a także wskazuje konkretne działania oraz osoby odpowiedzialne za ich realizację. Stale monitoruje sytuację dziecka, jego zachowanie, wygląd. Do obowiązków pedagoga należy również zabezpieczenie ewentualnych dowodów, przy czym nie ma on obowiązku dokonywania oceny ich wiarygodności. Stale współpracuje z wychowawcą, nauczycielami, psychologiem w celu prowadzenia obserwacji dziecka. Organizuje pomoc materialną dzieciom, które są zagrożone zaniedbaniem, a także znajdują się w trudnej sytuacji życiowej. Podejmuje współpracę z dyrektorem w kwestii podejmowania interwencji związanych z podejrzeniem przemocy w rodzinie. Przygotowuje pisma zwołujące oraz zawiadamiające zespoły interdyscyplinarne, wydziały rodzinne i nieletnich sądu rejonowego, prokuraturę, policję, ośrodek pomocy społecznej, komisję rozwiązywania problemów alkoholowych o potrzebie udzielenia pomocy dziecku. Na terenie szkoły koordynuje pracę z dzieckiem, monitoruje jego sytuację, dbając o poufność i niewłączanie w sprawę osób niezwiązanych z pracą nad konkretnym przypadkiem. Organizuje współpracę ze specjalistami z poradni specjalistycznych, do których kierowane jest dziecko lub jego rodzice. Zwołuje zespół interdyscyplinarny, a także informuje rodziców o działaniach, jakie zostały podjęte na rzecz dziecka. Prowadzi dokumentację udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a także konsultacji spraw prowadzonych ze specjalistami.
Psycholog	W sytuacji podejrzenia występowania przemocy wobec dziecka ma obowiązek udzielić mu bezpośredniej pomocy, jeśli zagrożone jest życie lub zdrowie dziecka. Ma także obowiązek udzielić dziecku pierwszej pomocy przedmedycznej, jeśli stan jego zdrowia tego wymaga. Ma prawo również wysłać faksem wniosek do sądu rejonowego wydziału rodzinnego i nieletnich z prośbą o wydanie zgody na poddanie dziecka badaniu lekarskiemu bez wiedzy i zgody rodziców. Swoje podejrzenia konsultuje z pedagogiem szkolnym oraz wychowawcą dziecka. Sporządza notatkę służbową, w której opisuje swoje podejrzenia dotyczące zagrożenia dziecka przemocą w rodzinie. Kolejnym krokiem psychologa jest przeprowadzenie rozmowy z dzieckiem w celu zdiagnozowania go wstępnie pod kątem czynników ryzyka przemocy, a także mocnych stron i potrzeb oraz zagrożenia przemocą. Psycholog ma obowiązek udzielić wsparcia i koniecznej pomocy dziecku poprzez uczestniczenie w przygotowaniu planu pomocy dziecku oraz organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla dziecka i jego rodziców na terenie przedszkola lub w poradniach specjalistycznych. 6. Udziela wsparcia wychowawcy oraz innym osobom pracującym na rzecz dziecka. Stale monitoruje sytuację dziecka oraz współpracuje ze specjalistami z poradni specjalistycznych, do których kierowane jest dziecko.
Wychowawca-nauczyciel	W sytuacji gdy zagrożone jest życie lub zdrowie dziecka, wychowawca ma obowiązek udzielić mu bezpośredniej pomocy, w tym pomocy przedmedycznej. Jeśli istnieje taka konieczność, wychowawca ma prawo wysłać faksem wniosek do sądu rejonowego wydział rodzinny i nieletnich z prośbą o wydanie zgody na poddanie dziecka badaniu lekarskiemu bez wiedzy i zgody rodziców. Ściśle współpracuje z pedagogiem w celu przekazania mu informacji o dziecku. Sporządza notatki i przechowuje je w indywidualnej teczce ucznia. We współpracy z pedagogiem ustala plan pomocy dziecka oraz systematycznie monitoruje jego sytuację. Zobowiązany jest do udzielenia dziecku wsparcia na wszystkich etapach pomocy.
Każda inna osoba pracująca z dzieckiem	Ma obowiązek skontaktować się z wychowawcą-nauczycielem, pedagogiem, przekazać informacje o swoich podejrzeniach i obserwacjach. Monitoruje sytuację, jeśli jest taka konieczność- [pomaga w tworzeniu planu pomocowego dziecku.

 

b. Przedszkole dysponuje danymi kontaktowymi lokalnych instytucji i organizacji, które zajmują się interwencja i pomocą
w sytuacjach krzywdzenia dzieci (policja, sąd rodzinny, centrum interwencji kryzysowej, ośrodek pomocy społecznej,
placówki ochrony zdrowia) oraz zapewnia do nich dostęp wszystkim pracownikom.   

c. W organizacji/instytucji wyeksponowane są informacje dla dzieci na temat możliwości uzyskania pomocy
w trudnej sytuacji

 

__________________________________________________________________________

ZESPÓŁ INTERDYSCYPLINARNY

ul. Szpitalna 1, 41-200 Sosnowiec

piętro II, pokoje 1-6,

 tel. 669 783 012

 e-mail: zppwr@mopssosnowiec.pl

 

MIEJSKIEGO OŚRODKA POMOCY SPOŁECZNEJ

SOSNOWIEC, ul. 3 Maja 33 

 tel. 32 296 22 01

 

KOMENDY MIEJSKIEJ POLICJI

SOSNOWIEC, ul. Piłsudskiego 2

tel. 32  296 12 00, 32 296 12 66, 32 296 12 55

fax  32  296 12 44

 

 Ogólnopolski Telefon dla Ofiar Przemocy w Rodzinie – Niebieska Linia

801 120 002 (płatny pierwszy impuls)

 

Policyjny Telefon Zaufania

800 120 226 (bezpłatny)

Codziennie godz. 13.00-.21.00

__________________________________________________________________________

W Przedszkolu wdrożono w życie sposoby reagowania na podejrzenie krzywdzenia dziecka.
Cały personel jest zaznajomiony z procedurami postępowania, są one dostępne dla każdego
(każdy pracownik wie, gdzie może je znaleźć oraz ma świadomość, do kogo powinien się zwrócić
w przypadku podejrzenia). Każda osoba z personelu ma dane kontaktowe do lokalnych służb
pomocowych i interwencyjnych.

 

Standard IV. MONITORING

Przedszkole monitoruje i okresowo weryfikuje zgodność prowadzonych działań
z przyjętymi standardami ochrony dzieci.

 

Standardy podstawowe:

a. Przyjęta polityka ochrony dzieci jest weryfikowana - przynajmniej raz w roku,
ze szczególnym uwzględnieniem analizy sytuacji związanych z wystąpieniem zagrożenia bezpieczeństwa dzieci.  

Przeprowadzana jest analiza przeprowadzonych interwencji oraz przyjętych zgłoszeń
(analiza zgłaszanej sytuacji oraz podjętych działań lub ich braku wraz z uzasadnieniem).
Konsultacja przyjętej polityki z personelem, analiza polityki, oraz zmian
w prawie, sugestii współpracowników.

 

Standardy uzupełniające: 

b. W ramach weryfikacji polityki osoby wyznaczone konsultują się z dziećmi i ich rodzicami/opiekunami. 

Osoby pracujące/reprezentujące Przedszkole są zapoznane z Polityką ochrony dzieci przed krzywdzeniem
i zobowiązują się do ich przestrzegania- co udokumentowane jest podpisem na oświadczeniu
o zapoznaniu z Polityką.